شش ماهگي

چند دقيقه اي هست كه نشستم پاي كامپيوترو مرددم كه از كجا شروع كنم.دو هفته اي هست كه شش ماهگي رو با سه تا واكسن پشت سر گذاشتي.

الان كه برات مينويسم عيد رو پگذرونيدم و چيزي نمونده كه ارديبهشت از راه برسه.فكر كردن به روزايي كه گذشته خيلي قشنگه.امسال عيدي بهتر از سالهاي گذشته داشتيم.يه حامد كوچولو به جمعمون اضافه شده بود كه حسابي شيرينه و خوشبختيه منو بابايشو كامل تر كرده.

شش ماهگي ماه شيرينيه..از دو هفته ي آخر اين ماه خوشمزگياي تو شروع شد.اولين بار كه دمر شدي دو سه روز قبل از مسافرت پيش آقاجون و مادرجون بود.وسط پذيرايي دمر شدي و هم من و هم خودت حسابي ذوق كرديم(مينويسم كه تو هم يه روز يادت بياد اين روزاي خوب!)

كم كم نشستنو ياد گرفتي..اولا كمي تا قسمتي ولو ميشدي ولي حالا بعد از 3 هفته تقريبا به تنهايي و كاملا ميشيني گل پسرم.

راستي يه اتفاق مهم ديگه هم افتاد! دندون كوچولوي نازنينت جوونه زد و خدا رو شكر تو هم از ناراحتي راحت شدي.

جوونه زدن دندون كوچولوت يه نشونست براي اينكه پسر نازنين ما بزرگ شده و كم كم وقت غذا خوردنشه.اينه كه غذاي كمكي رو كمي تا قسمتي اگه با من همكاري كني برات شروع كردم.هر چند كه بايد بهت بگم،برخلاف چيزي كه فكر ميكردم پسر خوش غذايي نيستي و اين ماماني رو مضطرب ميكنه هااا..حواست باشه!!

و در آخر اينكه دوستت دارم پسر جون